Το Μοναστήρι του Οσίου Ναούμ βρίσκεται στη Βόρεια Μακεδονία, 29 χιλιόμετρα νότια της πόλης της Οχρίδας, στις όχθες της ομώνυμης λίμνης. Στο χώρο της μονής είναι θαμμένος ο Όσιος Ναούμ, που ίδρυσε την μονή το 905 μ.Χ. Από τον 16ο αιώνα λειτούργησε στο μοναστήρι ελληνικό σχολείο. Από το 1912 μέχρι το 1925 το μοναστήρι και η γύρω περιοχή ανήκε στο αλβανικό κράτος. Τελικά στις 28 Ιουνίου 1925 ο βασιλιάς της Αλβανίας Ζογ Α’ μετά από διαπραγματεύσεις παραχώρησε την περιοχή με το μοναστήρι στην Γιουγκοσλαβία. Η μονή διαθέτει εκπληκτικές τοιχογραφίες. 

Η Οχρίδα ή Αχρίδα είναι μία από τις ομορφότερες αρχιτεκτονικά πόλεις της Βόρειας Μακεδονίας, είναι η μεγαλύτερη πόλη στη Λίμνη Οχρίδα και η όγδοη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Η Οχρίδα ήταν πάντα μία πόλη σταυροδρόμι πολιτισμών και κατά τη βυζαντινή περίοδο έγινε πλήρως χριστιανική πόλη. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή με το αρχαιοελληνικό Λύχνιδος, που πιθανόν σημαίνει “πόλη του φωτός”. Η Οχρίδα μνημονεύεται ότι άλλοτε είχε 365 εκκλησίες, μια για κάθε μέρα του χρόνου, και έχει αναφερθεί ως “Ιερουσαλήμ (των Βαλκανίων)”. Η πόλη περιβάλλεται από τείχη, καθώς ήταν οχυρωμένη από τον 5ο αιώνα π.Χ.. Σε πολλές περιοχές οι κάτοικοι χρησιμοποίησαν μέρος των τειχών για τοίχο του σπιτιού τους, κυρίως στην περιοχή του Μεσοκάστρου. Η Οχρίδα σήμερα είναι ένας από τους διασημότερους τουριστικούς προορισμούς της Βόρειας Μακεδονίας.  

Η λίμνη Οχρίδα μοιράζεται μεταξύ της Β. Μακεδονίας και της Αλβανίας. Είναι η βαθύτερη λίμνη των Βαλκανίων και μία από τις αρχαιότερες λίμνες του κόσμου. Τροφοδοτείται υπόγεια από τα νερά των Πρεσπών. Το 1979 και το 1980 αντίστοιχα, η πόλη της Οχρίδας και η ομώνυμη λίμνη έγιναν δεκτές από την UNESCO ως Πολιτιστικό και Φυσικό Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Ανάμεσα στα κυριότερα αξιοθέατά της, είναι το Εθνικό Μουσείο, που στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό σπίτι της οθωμανικής περιόδου, με περίτεχνα σκαλιστά ταβάνια, εκπληκτική θέα στη λίμνη και ενδιαφέρουσες συλλογές, το φρούριο του Σαμουήλ (10ου αιώνα), το ρωμαϊκό αμφιθέατρο που χρονολογείται από τις αρχές του 1ου αιώνα, καθώς και μια πληθώρα ορθόδοξων εκκλησιών, από τις οποίες ξεχωρίζει η Αγία Σοφία του 11ου αιώνα, που χτίστηκε αρχικά ως καθεδρικός ναός και χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως τζαμί για να καταλήξει να λειτουργεί σήμερα ως ορθόδοξη εκκλησία, όπως και οι υπόλοιπες, το σύγχρονο μεγαλοπρεπές τζαμί κ.α.

Οι υποβρύχιες έρευνες που έγιναν στον κόλπο των οστών έδωσαν πλούσιο υλικό και πληροφορίες για τη ζωή των προϊστορικών ανθρώπων που ζούσαν σε αυτές τις περιοχές, γύρω από την λίμνη. Οι δύτες βρήκαν 6.000 ξύλινους σωρούς (μεγάλους πασσάλους) στον πυθμένα της λίμνης, μαζί με πολλά άλλα αντικείμενα και οστά. Αυτός είναι ο λόγος που το όνομα αυτού του μουσείου πάνω στο νερό είναι – Bay of Bones. Ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι οι δύτες βρήκαν οστά μόνο από ζώα, (δεν βρήκαν ανθρώπινα οστά), που χρονολογούνται στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού και στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου από το 1.200 π.Χ. έως το 700 π.Χ. Το μουσείο χτίστηκε το 2008. Αργότερα 8 αντίγραφα προϊστορικών σπιτιών χτίστηκαν σε μία πλατφόρμα πάνω από τη λίμνη, που συνδέεται με την ξηρά με μια ξύλινη γέφυρα. Το 2010, ο οικισμός στο νερό επεκτάθηκε και χτίστηκαν άλλα 16 προϊστορικά σπίτια. Αυτούς τους προϊστορικούς οικισμούς και τον τρόπο ζωής των προϊστορικών ανθρώπων από αυτές τις περιοχές περιγράφει και ο Ηρόδοτος σε ένα από τα κεφάλαια των βιβλίων του.

Ο Εθνικός Δρυμός Μαυρόβο είναι ο μεγαλύτερος από τους τέσσερις εθνικούς δρυμούς της Β. Μακεδονίας. Βρίσκεται στα δυτικά της χώρας, εκτείνεται σε μια έκταση περίπου 780 τετραγωνικών χιλιομέτρων και χαρακτηρίζεται από βαθιά φαράγγια, λίμνες και πυκνά δάση που περιλαμβάνουν περισσότερα από 100 είδη δέντρων και αφθονούν σε ποικίλη άγρια ​​ζωή. Ιδρύθηκε το 1949 με νόμο που ψηφίστηκε από την εθνοσυνέλευση της χώρας· αργότερα η νομοθεσία άλλαξε για να επιβάλει ένα πολύ αυστηρότερο σύστημα προστασίας, χωρίζοντας τον δρυμό σε τρεις ζώνες: αυστηρά φυσικά καταφύγια, διαχειριζόμενα καταφύγια και τουριστική ζώνη. Το ανάγλυφο του δρυμού περιέχει τρία αλπικά ορεινά συστήματα: τα βουνά Σκάρδος, Κόραμπ και Μπίστρα. ο Σκάρδος και το Κόραμπ ξεπερνούν τα 2700 μέτρα σε ύψος (η κορυφή Κόραμπ, στα 2764 μ., είναι η υψηλότερη στη χώρα). Τα βουνά αυτά διακρίνονται από τις πολλές χιονισμένες, οδοντωτές κορυφές και τα πλατιά χορταριασμένα οροπέδια κάτω από αυτά. Ανάμεσα στα τρία βουνά εκτείνεται το φαράγγι Ράντικα για περισσότερα από 25 χλμ. Κάθετοι βράχοι άνω των 300 μέτρων υψώνονται πάνω από τα νερά του ποταμού Ράντικα. Η περιοχή του δρυμού περιέχει και άλλα ενδιαφέροντα φυσικά φαινόμενα, όπως τον ψηλότερο καταρράκτη στα Βαλκάνια (με κατακόρυφη πτώση περίπου 120 μ.), αλπικούς βάλτους στο όρος Σκάρδο ως απομεινάρια της εποχής των παγετώνων, ένα σπάνιο καρστικό ανάγλυφο (συμπεριλαμβανομένων όμορφων σπηλαίων) στο όρη Μπίστρα, καθώς και πολυάριθμες παγετωνικές λίμνες σε όλη την αλπική ζώνη. Ο εθνικός δρυμός, η λίμνη και η ευρύτερη περιοχή έχουν πάρει το όνομά τους από τον οικισμό Μαύροβο. 

Η Μπίτολα ή τα Μπίτολα ή Μοναστήρι είναι μια από τις αρχαιότερες πόλεις στην επικράτεια της Βόρειας Μακεδονίας,  βρίσκεται σε σημαντικό κόμβο που συνδέει τη νότια περιοχή της Αδριατικής θάλασσας με το Αιγαίο Πέλαγος και την Κεντρική Ευρώπη, στο νότιο τμήμα της κοιλάδας της Πελαγονίας. Περιβάλλεται από τις οροσειρές Βαρνούντας και Βόρας, 14 χλμ. βόρεια της μεθοριακής διέλευσης Μετζίτλιγια-Νίκη προς την Ελλάδα.  Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βόρειας Μακεδονίας, σύμφωνα με την απογραφή του 2002, ενώ από την οθωμανική εποχή ήταν γνωστή και ως η «πόλη των προξένων», δεδομένου ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες διέθεταν προξενεία. Η πόλη είναι διοικητικό, πολιτιστικό, βιομηχανικό, εμπορικό και εκπαιδευτικό κέντρο.

Η πόλη βρίθει αξιόλογων πολιτιστικών μνημείων, χαρακτηριστικότερα όλων ο καθεδρικός ναός του Αγίου Δημητρίου (1830), μία από τις μεγαλύτερες Ορθόδοξες εκκλησίες της Βόρειας Μακεδονίας, η σκεπαστή αγορά, το παλιό παζάρι (19ος αι.), ο Πύργος με το Ρολόι (17ος αι.), το τέμενος του Αϊντάρ Καντί (16ος αι.) αλλά και πλήθος νεοκλασικών αρχοντικών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα που σώζονται, στον φημισμένο κεντρικό δρόμο της πόλης Σιρόκ Σοκάκ.